LET OP. Dit artikel is ouder dan 1 jaar.

Gehuwdentestament zonder kinderen

Gehuwdentestament zonder kinderen

Gehuwdentestament zonder kinderen

Dit is een regeling welke toepasbaar is in iedere situatie waarbij twee partners – die geen kinderen hebben – een regeling voor hun beider overlijden willen treffen. Zowel partners die gehuwd zijn als zij die een geregistreerd partnerschap hebben kunnen dit testament gebruiken. Voor partners die ongehuwd samenwonen en geen geregistreerd partnerschap hebben – en die geen kinderen hebben – wordt hier verwezen naar de regeling an het zogenaamde starterstestament.

Herroeping van eerder gemaakte testamenten

Testamenten die vroeger zijn gemaakt worden herroepen. Door die herroeping verliezen deze hun werking. Deze herroeping wordt standaard in het testament opgenomen, ook als er geen vroegere testamenten zijn. Daarmee komt vast te staan dat het testament dat nu wordt gemaakt de enige regeling over de nalatenschap zal zijn.

Begrip ‘partner’

In het testament worden de partners aangeduid als ‘partner’. Onder dit begrip vallen zowel partners die met elkaar gehuwd zijn, als partners die met elkaar een geregistreerd partnerschap zijn aangegaan.

Erfgenamen als er geen afstammelingen zijn.

Aan de regeling betreffende de benoeming van erfgenamen is de voorwaarde verbonden dat degene die overlijdt geen afstammelingen nalaat. Alleen in die situatie is deze regeling van toepasing. Zijn er wel afstammelingen, dan zijn degenen die volgens het wettelijk erfrecht daarvoor worden aangewezen de erfgenaam.

Het testament beschrijft een regeling voor de situatie dat de eerste partner komt te overlijden en de situatie dat de tweede (langstlevende) partner komt te overlijden. Met name de regeling voor het overlijden van de langstlevende partner is van belang, omdat ook volgens de wet de partners van elkaar zullen erven.

De eerste partner komt te overlijden

Voor de situatie dat de eerste partner komt te overlijden wordt de ander, de langstlevende partner, benoemd tot enig erfgenaam. Enig erfgenaam zijn betekent voor de langstlevende partner dat deze alle nagelaten goederen verkrijgt. Daarbij verkrijgt de langstlevende partner ook alle schulden van de overleden partner. Je mag altijd weigeren om erfgenaam te worden in een nalatenschap. Zou de nalatenschap meer schulden bevatten dan de goederen waard zijn, dan mag de langstlevende partner dus afzien van de nalatenschap. Voor schulden waar de langstlevende partner voor die tijd al aansprakelijk voor was, denk aan de gezamenlijke hypotheekschuld, blijft de langstlevende natuurlijk aansprakelijk.

De tweede partner komt te overlijden

Voor de situatie dat de langstlevende partner komt te overlijden wordt de nalatenschap in twee helften gedeeld. Voor de ene helft wordt de eigen familie tot erfgenaam benoemd, voor de andere helft de familie van de partner die eerder kwam te overlijden. Met ‘familie’ wordt bedoeld degenen die volgens het wettelijk erfrecht de erfgenamen van de overleden persoon zouden zijn geweest als er geen testament was gemaakt.

Aangezien deze regeling is geschreven onder de voorwaarde dat de overleden persoon geen afstammelingen achterlaat, zijn de wettelijke erfgenamen de ouders, broers en zusters van de overleden persoon. Volgens het wettelijk erfrecht wordt alleen nagelaten aan personen met wie zogenaamde familierechtelijke betrekkingen bestaan. Ook met halfbroers en halfzusters bestaan familierechtelijke betrekkingen, dus deze kunnen erven op grond van dit testament. Met stiefouders, stiefbroers en stiefzusters bestaan geen familierechtelijke betrekkingen, dus deze worden met dit testament geen erfgenaam. Wil je deze laatsten ook opnemen in je testament of juist bepaalde familieleden van de nalatenschap uitsluiten, dan is dit testament niet online te maken.

Komen broers of zusters eerder te overlijden en hebben zij kinderen nagelaten, dan komen die kinderen in de plaats van de overleden broer of zuster.

Overlijden kort na elkaar

Een bijzondere situatie kan zich voordoen bij overlijden kort na elkaar. In het erfrecht ben je geen erfgenaam van elkaar als je tegelijkertijd komt te overlijden. Je moet dan denken aan een vliegramp of andere ongeluk waarbij achteraf niet kan worden vastgesteld wie er als eerste en wie er als tweede is komen te overlijden. Is er echter wel een volgorde van overlijden te bepalen, dan kan je wel van elkaar erven. Het doet er dan niet toe hoe lang de tweede partner is blijven leven nadat de eerste partner is komen te overlijden. Je kunt dan denken aan een verkeersongeval waarbij één van de partners ter plaatse komt te overlijden en de ander kort daarna in het ziekenhuis. Het zal ervaren worden als één grote ramp, maar levert wel twee verschillende nalatenschappen op.

Om de ongewenste gevolgen hiervan te ondervangen wordt in het testament een zogenaamde dertigdagenclausule opgenomen. Je laat alleen maar aan elkaar na als de ander, de langstlevende, nog tenminste dertig dagen na het overlijden van de eerste partner blijft leven. Deze clausule wordt geformuleerd als een voorwaarde. Komt de langstlevende partner binnen dertig dagen te overlijden, dan is aan de voorwaarde niet voldaan en is de langstlevende geen erfgenaam. Op deze wijze laat ieder van de partners, bij overlijden binnen dertig dagen na elkaar, het na te laten bezit aan de eigen familie na.

Executele

Door het overlijden gaan de nagelaten goederen en schulden over op de erfgenamen. Er is echter nog heel wat te regelen aan lopende zaken, voordat de erfenis verdeeld kan worden. Denk bijvoorbeeld aan het stopzetten van contracten en het regelen van de belastingen. Door een executeur aan te wijzen is er iemand die dit namens de gezamenlijke erfgenamen gaat doen. De executeur heeft volgens de wet de taak om de goederen van de nalatenschap te beheren en de schulden van de nalatenschap te voldoen, die tijdens zijn beheer uit die goederen behoren te worden voldaan.

De executeur is vaak één van de erfgenamen, maar behoeft dat niet te zijn. Een onafhankelijke persoon, dus iemand die geen erfgenaam is en daarom geen belangen heeft bij de nalatenschap, kan ook worden aangewezen als executeur. Pas op het moment dat degene die het testament heeft gemaakt komt te overlijden zal de tot executeur benoemde persoon moeten verklaren of deze de taak van executeur aanneemt.

Volgens de wet heeft de executeur recht op een beloning. In het testament staat echter dat de executeur wordt verzocht om geen loon in rekening te brengen. De executeur ziet dan af van het loon zoals dat in de wet is geregeld, namelijk 1{1a8c0ccbb9beab376d20a3d49157af5142941fc2dbd981a73fb234922605d0d4} van de waarde van het vermogen van de overledene op diens sterfdag. Als de executeur in weerwil van het verzoek toch loon in rekening wil brengen, kan dat en heeft deze recht op het wettelijk loon. Kosten welke de executeur moet maken bij de afwikkeling van de nalatenschap worden ook dan aan de executeur vergoed. Het is dan aan de executeur om bij de financiële afwikkeling aan de erfgenamen aan te tonen welke kosten er zijn gemaakt.

Uitsluitingsclausule

Er wordt geregeld dat degene die erft dit op eigen naam doet. Voor een erfgenaam die gehuwd is in gemeenschap van goederen, of een geregistreerd partnerschap heeft met een gemeenschap van goederen, geldt dat hetgeen wordt geërfd niet tot die gemeenschap van goederen zal gaan behoren. Dit heeft tot gevolg dat de partner van een erfgenaam dan geen claim kan leggen op een deel van hetgeen werd geërfd. Met name in een situatie dat is geërfd en de erfgenaam daarna gaat scheiden is de verdeling van de verkregen erfenis nogal eens een kwestie. Met deze clausule weten we dat de ex- partner van de erfgenaam niets kan opeisen van hetgeen dat werd geërfd. Het zal duidelijk zijn dat deze clausule in zo’n situatie alleen met succes zal worden toegepast als er een administratie is bijgehouden, zodat voor de erfgenaam en diens ex-partner duidelijk is wat er nog van het geërfde bezit over is, of wat daarvoor in de plaats is gekomen.

Doordat het geërfde bezit niet in een gemeenschap van goederen kan komen is daarmee tevens een bescherming gegeven tegen schuldeisers van de echtgenoot van de erfgenaam. Ook zij kunnen niets eisen van wat werd geërfd.

Uit elkaar gaan

De regeling van het testament is gebaseerd op de gedachte dat op het moment dat één van beiden komt te overlijden de partners nog met elkaar gehuwd zijn of een geregistreerd partnerschap hebben. Is het huwelijk of geregistreerd partnerschap ontbonden, dan kunnen er door degene die achterblijft (de ex-partner) geen rechten meer worden ontleend aan het testament. Dit geldt dan ook voor de benoeming tot executeur. Voor die situatie wordt de familie van de (dan) ex-partner ook uitgesloten als erfgenaam.

filed under: